Handout2009

ว่านหางจระเข้   เป็นพืชพื้นเมืองแถบทวีปแอฟริกา เป็นพืชที่ชอบอากาศร้อนชื้น ดังนั้นจึงมีการขยายการปลูกไปในแถบประเทศที่มีอากาศร้อนทั่วไป เป็นไม้ล้มลุกอายุหลายปี ใบเดี่ยว เรียงเวียนใกล้พื้นดิน รูปใบหอก ยาว ขอบใบเป็นหนามแหลม เนื้อใบอวบน้ำเป็นวุ้นใส มียาง ดอกออกเป็นช่อยาว แทงขึ้นจากโคนต้น ว่านหางจระเข้มีบทบาทอย่างมากในการผลิตเครื่องสำอาง ความงาม และตั้งแต่โบราณกาลแล้ว สมัยอียิปต์   โรมัน อาหรับ อินเดียและจีน ประเทศเหล่านี้รู้จักการนำว่านหางจระเข้มาปลูกเพื่อนำยางจากใบมาทำเป็นยาดำ และเรียนรู้ด้วยว่าจะต้องปลูกในบริเวณที่ติดทะเล จึงจะให้ปริมาณยางสูง ว่านหางจระเข้ที่นำมาใช้ประโยชน์นั้น แบ่งเป็น 2 ส่วนคือ ส่วนที่ 1 ส่วนที่เป็นวุ้น รสเย็น เมื่อปอกเปลือกข้างในจะเป็นวุ้น ทาหรือฝานบางๆปิดแผลไฟไหม้น้ำร้อนลวก ดับพิษร้อน ทาผิวป้องกันแสงแดด รักษาสิวฝ้าและรอยแผลเป็น โดยเรียกเนื้อให้เต็ม ไม่ทำให้เกิดรอยแผลเป็น คุณสมบัติเหล่านี้เองที่ว่านหางจระเข้มักจะใช้เป็นส่วนผสมในเครื่องสำอางที่ใช้บำรุงรักษาผิว หรือจะนำมา รับประทานแก้โรคกระเพาะ บำรุงร่างกาย แก้ร้อนใน ก็ได้ ทั้งนี้ต้องล้างยางสีเหลืองออกให้ห